31 Mart yerel seçimlerinde ikinci kere İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı’na seçilen Ekrem İmamoğlu, The Economist dergisi için kıymetlendirme yazısı kaleme aldı. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan grubunun gelecekteki eforları ne olursa olsun, İstanbul ve Türkiye’nin özgürlük, demokrasi ve toplumsal ahengin sembolü olarak kalacağını söz ederek, “Halkı önceleyen yeni bir siyasi ahlak, otoriter popülizme galip gelecektir” dedi.
Birgün’ün haberine nazaran, The Economist, CHP’nin mahallî seçimlerde elde ettiği başarıyı, “Bu zafer gösterdi ki, demokratik güç halkın elindedir” ifadeleri ile vurguladı.
İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun The Economist için kaleme aldığı yazının tamamı ise şöyle:
“İstanbul Belediye Başkanı’na nazaran, son yapılan lokal seçimler ülkenin siyasi istikrarını değiştirdi. 31 Mart’taki mahallî seçimlerin sonuçları, Türkiye tarihinde bir kilometre taşı niteliğinde. Seçmenlerin büyük çoğunluğuyla artık lokal güç muhalefet partilerine geçtiği için, Türkiye’nin artık seçeneksiz olmadığı ve rotasının yine demokrasiye hakikat kesin bir biçimde belirlendiği tabir ediliyor.
Adaletsiz rekabet şartlarına karşın, bilhassa devlet kaynaklarının iktidardaki parti ve adaylarına tahsis edilmesi ve medyanın hükümet denetiminde olması üzere nedenlerle, muhalefetin kazandığı bir seçim oldu. İstanbul Belediye Başkanı, Cumhuriyet Halk Partisi’nden (CHP) olduğunu belirtiyor ve İstanbul’daki seçimde, hükümet yetkilileri ve Cumhurbaşkanı’nın rakibini desteklemek için faal bir kampanya yürüttüğünü tabir ediyor. Fakat, öbür muhalefet partileri, geçen yıl CHP ile ittifak yapsalar da bu sefer koalisyonlarını terk edip kendi adaylarıyla seçime girdiler.
Bu zafer, gerçek demokratik gücün halkın elinde olduğunu gösterdi. Bu, “İstanbul Modeli” olarak isimlendirilen yeni bir mahallî idare biçimine olan itimat oyu niteliğindeydi. Bu model, eşitlik, demokratik sürece sivil iştirak ve lokal seviyede daha tesirli ekonomik ve toplumsal kalkınma siyasetlerini önceliklendiriyor.
31 Mart’ta seçmenler, Türkiye genelinde İstanbul ve ilçelerinde toplumsal demokrat adayları seçti ve seçim haritasını tekrar çizdi. İletileri açıktı. Bundan sonra hukukun üstünlüğü ve demokrasiyle yönetilen bir ülke görmek istiyorlar. Bölücü siyasetleri ve otoriterliği reddediyorlar. Bölünmüşlükten değil, birleşmiş bir Türkiye vizyonundan yanalar. Ayrıyeten, bu seçim sonucu, derinleşen ekonomik krize karşı bir protesto idi: artan enflasyon, yükselen işsizlik ve hayat maliyetinin artması.
Son 22 yıldır iktidarda olan mevcut hükümet, gençler, bayanlar, mavi yakalı çalışanlar ve emekliler üzere kıymetli seçmen kümelerinin dayanağını kaybetti. Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ve Adalet ve Kalkınma Partisi (AK Parti), takviyelerini çoğunlukla kırsal alanlara ağırlaştırdığı büyük kentlerde ağır mağlubiyetler yaşadı. Tersine, CHP, Türkiye genelinde siyasi dinamiklerde bir değişimin sinyalini veren Orta ve Doğu Anadolu’da eşi gibisi görülmemiş bir dayanak kazandı.
Seçim sonucu demokratik muhalefete yeni bir güç verdi. Yalnızca bir yıl evvel seçmenler, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı dar bir farkla desteklemişti. O vakitten beri CHP, liderlik değişiklikleri yaparak ve programını esaslı bir halde yenileme sürecini başlatarak değişti. Türkiye’nin halkı bu değişikliği tanıdı ve memnuniyetle karşıladı. Değişiklik istiyorlar.
Seçim ayrıyeten vatandaşların siyasi seçkinlerden çok daha güçlü ittifaklar oluşturabileceğini gösterdi. Siyasi partiler ve başkanlar demokrasiden umutlarını kaybetse bile, vatandaşlar kaybetmez. Türkiye’nin demokratları olarak, bu taban ittifakını genişletmeye kararlıyız. Türk demokrasisinin ve ülkenin refahının geleceği buna bağlıdır.
Son iki on yılda, dünyada otoriter hükümetlerin iktidara gelmesiyle demokraside bir kriz yaşandı. Popülizm ve kutuplaşma tarafından yönlendirilen bu çalkantı, global belirsizlikleri körükledi ve insanları demokratik çağın sonunun yaklaştığı konusunda sorgulamaya yöneltti.
Ancak, Türkiye için 31 Mart tam aykırısını işaret ediyordu: demokrasinin erozyonunun sonu. Bu, Türkiye için olduğu kadar, direkt bölge ve ötesi için de derin tesirleri olan bir dönüm noktasıdır. Otoriter eğilimlerin nasıl meydan okunabileceğini gösterir ve dünyaya örnek olur. Birçok ülkede seçmenler parti bağlılıklarında sıkışmış durumda. Türkiye, bu durumun mecburî olmadığını gösterdi. Dengeli ve emniyetli idare alternatifleri sunulduğunda, seçmenler tercihlerini değiştirmeye ve popülist otoriterliği reddetmeye isteklidir.
Şimdi seçilmiş belediye liderleri olarak, benim de dahil olduğum, hesap verebilir lokal idare için ortak bir kurallar setinin daima olarak uygulanmasını sağlamak olacak. Bu yaklaşım, CHP’nin denetimindeki yerlerde sağlam iç izleme ve halk hizmetlerinin değerlendirilmesini gerektirecektir.”